Ένας θεσμός σημαντικός, το δεύτερο μεγάλο, μετά τα Επιδάυρια, Φεστιβάλ της χώρας, το Φεστιβάλ Φιλίππων πραγματοποιεί την πρώτη του παράσταση το 1957, στο εμβληματικό αρχαίο θέατρο της Βορείου Ελλάδος.

Το 1961, το νεοσύστατο τότε Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, κάνει πρεμιέρα με την εναρκτήρια παράστασή του στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων, και συνδέει άρρηκτα την πορεία του με το Φεστιβάλ, διαγράφοντας μια λαμπρή πορεία. Θα παραμείνει διοργανωτής του μέχρι το 1983. Από το 1984 και για τα επόμενα 25 χρόνια, το διοργάνωνουν ο Δήμος Καβάλας και το ΔΗΠΕΘΕ της πόλης, διαδοχικά. Φιλοξενούνται παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Δημοτικών Περιφερειακών Θεάτρων, καθώς και παραγωγές ελεύθερου θεάτρου.

Το 2009 ο Δήμος Καβάλας καλεί το Θοδωρή Γκόνη να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ. Έκτοτε, αποκτά χρονική διάρκεια δύο μηνών (Ιούλιος-Αύγουστος) και περιλαμβάνει εκτός από φιλοξενίες, και δικές του παραγωγές που αφορούν κυρίως στο θέατρο και τη μουσική, ενώ πραγματοποιούνται παραστάσεις σύγχρονου χορού και περφόρμανς. Το Φεστιβάλ αποκτά πια δικό του χαρακτήρα, δικό του ρυθμό, δικό του βλέμμα, παραγγέλνει, παράγει, δημιουργεί.

Το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων παύει να είναι ο μοναδικός τόπος διεξαγωγής του Φεστιβάλ, το οποίο διακτινίζεται και σε άλλα σημεία της πόλης της Καβάλας, όπως το Φρούριο, το Ιμαρέτ, την Παλιά Μουσική, τους Κήπους του Μεχμέτ Αλή, σχολεία, ναούς λαϊκά καφενεία, αλλά και σημεία γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων όπως τα Λασπόλουτρα των Κρηνίδων .

Το στίγμα της καινούριας πρότασης, που στοχεύει στην αναβάθμιση του Φεστιβάλ, σε θεσμό ευρωπαϊκού επιπέδου ανιχνεύεται, όχι μόνο στα ερείπια της αρχαίας και της βυζαντινής πόλης των Φιλίππων, αλλά και στην πόλη της Καβάλας, μιας ιδιαίτερα εύρωστης, στο παρελθόν, πόλης του καπνεμπορίου και της ναυτιλίας, με σκορπισμένες παντού ακόμη τις μνήμες ενός ακμαίου πολιτισμού.