BIRTHLAND Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε γι’ αυτά

της Mina Petrić σε συνεργασία με τις Βένια Σταματιάδη & Ελένη Αποστολοπούλου
|Σκηνοθεσία: Ελένη Αποστολοπούλου|

|Δευτέρα 18 & Τρίτη 19 Αυγούστου, 21.00|
|ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΣ|
| Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου|

Η Βένια Σταματιάδη και η Ελένη Αποστολοπούλου συνεργάζονται με την Σέρβα βραβευμένη θεατρική συγγραφέα Mina Petrić και δημιουργούν το θεατρικό έργο «BIRTHLAND Τα καλά κορίτσια δεν μιλάνε γι’ αυτά», το οποίο με βιωματική αφετηρία, έχει ως θεματικό άξονα το πως μια γυναίκα καλλιτέχνης αντιμετωπίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. 

Η παράσταση, θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 18 και την Τρίτη 19 Αυγούστου στις 9 το βράδυ, στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου, στο πλαίσιο του 68ου Φεστιβάλ Φιλίππων, 

Η πρώτη συνάντηση έγινε στο πρόγραμμα Creative Europe και συνεχίστηκε στο «Ένα Φεστιβάλ στη Σαμοθράκη» 2024, κατά το οποίο διαμορφώθηκε το BIRTHLAND ως work in progress project τριών καλλιτεχνικών οργανισμών: της Collectif Strates (Γαλλία), του Πεδίου Τέχνης (Ελλάδας) και της Artfrakcija (Σερβία).

Ένα χρόνο μετά, το θεατρικό έργο, ολοκληρωμένο πλέον, σε σκηνοθεσία της Ελένης Αποστολοπούλου και ερμηνεία της Βένιας Σταματιάδη και της Ελένης Χαλαστάνη, στο πλαίσιο μιας μικρής ευρωπαϊκής περιοδείας (Ελλάδα, Πολωνία, Σερβία, Γαλλία) κάνει μια στάση στην Καβάλα για δύο μοναδικές παραστάσεις. 

Σύνοψη

Στην ταινία «Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε γι' αυτά», η Βεατρίκη υποδύεται μια γυναίκα που κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά της λόγω εγκυμοσύνης. Όμως, όσο προχωράει το γύρισμα οι χαρακτήρες αποσυντίθενται, η ιστορία καταρρέει και το σενάριο μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τη ζωή της. Γίνεται η μυθοπλασία να μοιάζει τόσο με την πραγματικότητα;

Σημείωμα της ομάδας 

Πόσο ανοιχτά μιλάμε για τις εργασιακές διακρίσεις που υπόκεινται οι γυναίκες λόγω της εγκυμοσύνης τους; Πόσο συχνά οι γυναίκες κάνουν έκτρωση όχι από επιλογή αλλά για να μην χάσουν τη δουλειά τους; Πόσο ελεύθερα μιλάμε για τις δύσκολες όψεις της μητρότητας; 

Η παράσταση «Birthland. Τα καλά κορίτσια δε μιλάνε γι’ αυτά» μιλάει για τις γυναίκες που δυσκολεύονται να αποφασίσουν αν θέλουν ή δεν θέλουν να κάνουν παιδί. Για άλλες, που το μετάνιωσαν και δεν τολμούν να το πουν ούτε στον καθρέφτη τους. Για το χρόνο που κυλάει και τα βάζει μαζί σου. Γι’ αυτό το μεγάλο ΤΩΡΑ Η’ ΠΟΤΕ που βαραίνει εμάς τις γυναίκες γύρω στα 35- 40. Γιατί, μπορεί πλέον πολλές από μας να διαλέγουμε μια γραμμή φυγής πέραν των κοινωνικών επιταγών, αλλά κουβαλάμε ταυτόχρονα ένα άγχος. Τόσο για τη δουλειά όσο και για το αν θα κάνουμε οικογένεια, τι μορφή θα έχει αυτή η οικογένεια. Και μπαίνουμε συνέχεια σε διλήμματα. Νομίζω πως αυτό το άγχος το έχει όλη η γενιά μας και θέλαμε να γράψουμε ένα έργο γι' αυτό: για την αγωνία του να παραμείνουμε ενεργές εργασιακά σε συνδυασμό με το δίλημμα του να γίνουμε μητέρες. Και για το αν μπορεί ένα παιδί να μεγαλώσει χαρούμενο μέσα σ' αυτό το χάος.